بررسی فراوانی اونيکومايکوزيس ناشی از قارچ های مخمری در ناخن های ديستروفيک بيماران مراجعه کننده به بيمارستان رازی 90-1389

قاسمی, زینب and فلاحتی, مهربان and فره يار, شیرین and نامی, صنم and نوزری, شیما and احمدی, فرزانه and غفارپور, غلامحسین (2012) بررسی فراوانی اونيکومايکوزيس ناشی از قارچ های مخمری در ناخن های ديستروفيک بيماران مراجعه کننده به بيمارستان رازی 90-1389. مجله علوم پزشکی رازی, 19 (96). pp. 26-33. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v19n96p26-fa.pdf Download (349kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف : مخمرها يکی از شايع‌ترين عوامل ايجادکنندۀ اونيکومايکوزيس می‌باشند. در کشورهايی مثل ايران، عربستان، ايتاليا و اسپانيا مخمرها بيشترين فراوانی گزارش شده را دارند. عوامل مهار کنندۀ سيستم ايمنی مثل شيمی درمانی، پرتودرمانی، استفاده از آنتی بيوتيک‌های وسيع‌الطيف، درمان با کورتيکواستروئيدها، ايدز و ديابت شيرين زمينه‌ساز عفونت‌های ناشی از اين قارچ‌ها می‌شوند. عوامل مخمری ايجادکنندۀ اونيکومايکوزيس در ناخن‌های دست شيوع بيشتری دارد و فراوانی آن در زنان 3-2 برابر مردان است. در بعضی از مشاغل مانند پرستاران، مستخدمين، آشپزها، ظرفشوران، قنادان و خانم‌های خانه دار بيشتر مشاهده می‌شود. در بين مخمرها، کانديدا آلبيکنس شايع‌ترين عامل ايجادکنندۀ اونيکومايکوزيس می‌باشد. هدف از اين مطالعه بررسی فراوانی اونيکومايکوزيس ناشی از قارچ‌های مخمری در بيماران مراجعه‌کننده به آزمايشگاه قارچ شناسی بيمارستان رازی بود. روش کار : در يک بررسی توصيفی - مقطعی، 700 نمونه ناخن ديسترفی شده مورد آزمايش مستقيم و کشت قرار گرفت. در آزمايش مستقيم نمونه‌ها با هيدروکسيد پتاسيم 20 درصد بررسی شدند و برای کشت، نمونه‌ها روی محيط سابورودکستروز آگار ( S )، کشت داده شدند. برای آزمايش‌های تکميلی از محيط کروم آگار کانديدا، محيط کورن ميل آگار، تست جرم تيوب و تست API استفاده شد. برای تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون‌های Chi- Square test و Fisher exact test استفاده شد. يافته‌ها : از700 نمونه ناخن ديستروفيک، با توجه به آزمايش مستقيم و کشت،110( 71/15 درصد) مورد مخمر جدا شد که 31 مورد مربوط به مردها و 79 مورد مربوط به زن‌ها بود. محدودۀ سنی بيماران 50 تا 59 سال بود (3/27 درصد). ازاين تعداد ،80 مورد مربوط به ناخن‌های دست و 16 مورد مربوط به ناخن‌های پا بود و 14 مورد مشترکاً مربوط به ناخن های دست و پا بود. شايع‌ترين عامل کانديدايی جدا شده، کانديدا آلبيکنس (7/42 درصد ( بود. ساير عوامل اتيولوژيک به ترتيب فراوانی: کانديدا پاراپسيلوزيس ) 9/20 درصد ( ، کانديدا تروپيکاليس ) 5/14 درصد، کانديدا کروزه ای ) 7/12 درصد ( ، کانديدا گلابراتا ) 6/3 درصد ( ، کانديدا گيلرموندی ) 7/2درصد ( و کانديدا لوسيتانی، کانديدا فاماتا ورودوترولا ) 9/0 درصد ( بودند. شايع‌ترين فرم تهاجمی ناخن، فرم Distal subungual onychomycosis (50%) بود. 52 نفر از افراد مبتلا به اونيکومايکوزيس مخمری، مبتلا به بيماری‌های زمينه‌ای بودند که ديابت ) 1/48 درصد ( بيشترين بيماری زمينه‌ای گزارش شده بود. نتيجه گيری: تشخيص اونيکومايکوزيس مخمری بسيار مهم است چرا که وضعيت ايمنی شخص را نشان می‌دهد. شناسايی گونه‌های مخمری بيماری زا، از نقطه نظر همه‌گير شناسی و نيز از لحاظ انتخاب درمان مناسب و مؤثر، اهميت دارد.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	مخمر، اونیکومایکوزیس، ناخن‌های دیستروفیک
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	02 Sep 2014 13:07
Last Modified:	02 Sep 2014 13:07
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/852

Actions (login required)

View Item