بررسی 6 ساله فراوانی اندومتريوز جدار شکم در بيماران مبتلا به اندومتريوز با تشخيص هيستوپاتولوژيک قطعی بستری در بيمارستان‌های رسول اکرم، شريعتی، و آتيه شهر تهران

کديور, مریم and وفا, عاطفه and فرحزادی, آتنا and خانی, سپیده (2012) بررسی 6 ساله فراوانی اندومتريوز جدار شکم در بيماران مبتلا به اندومتريوز با تشخيص هيستوپاتولوژيک قطعی بستری در بيمارستان‌های رسول اکرم، شريعتی، و آتيه شهر تهران. مجله علوم پزشکی رازی, 18 (93). pp. 20-26. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v18n93p20-fa.pdf Download (349kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: اندومتريوز يک بيماری خوش‌خيم سيستم ژنيتال زنان است که اغلب در سنين باروری ديده می‌شود و به صورت وجود بافتی شبيه بافت اندومتر شامل غدد و بافت محافظ ) (Stroma بيرون از حفره‌ رحم تعريف می‌گردد. اندومتريوز به دو شکل لگنی و خارج لگنی يافت می‌شود. شايع‌ترين شکل خارج لگنی آن اندومتريوز جلدی می‌باشد که می‌تواند به صورت خود به خودی يا ثانويه به اعمال جراحی شکمی و لگنی در محل اسکار رخ دهد. اندومتريوز جدار شکم شايع‌ترين نوع اندومتريوز جلدی است که تشخيص آن نيز دشوار می‌باشد. هدف از اين مطالعه، بررسی فراوانی موارد اندومتريوز جدار شکم در ميان مبتلايان به اندومتريوز است. روش کار: در پژوهش مقطعی گذشته نگر حاضر، 323 بيمار مبتلا به اندومتريوز با تشخيص هيستوپاتولوژيک قطعی که طی سال‌های 1384 تا 1389 در بيمارستان‌های رسول اکرم ، شريعتی و آتيه بستری بودند، به روش سرشماری وارد مطالعه شدند . برخی فاکتورها از جمله سن بيماران، سابقه جراحی شکم و لگن، سابقه عمل سزارين و تعداد آن، تعداد زايمان‌های بيمار، محل اندومتريوز و تظاهرات بالينی آن با استفاده از اطلاعات ثبت شده در پرونده پزشکی بيماران مورد مطالعه قرار گرفتند. در انتها تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. يافته‌ها: فراوانی اندومتريوز خارج لگنی 48 مورد (8/14 درصد) محاسبه شد (40 مورد اندومتريوز جدار شکم؛ 5 مورد اندومتريوز سرويکس؛ 1 مورد اندومتريوز واژن و 2 مورد اندومتريوز پرينه) . اندومتريوز جدار شکم در 3/12 درصد از موارد اندومتريوز مشاهده شد , به اين صورت که فراوانی اندومتريوز در محل اسکار سزارين 38 مورد (7/11 درصد) و در محل ناف 2 مورد (6/0 درصد) بود . سابقه انجام سزارين در بيماران مبتلا به اندومتريوز جدار شکم بيشتر از ساير بيماران مبتلا به اندومتريوز بود (100 درصد در مقابل 6/24 درصد) (0001/0= p ). ميانگين تعداد زايمان‌ها و نيز ميانگين تعداد سزارين در بيماران مبتلا به اندومتريوز جدار شکم، به طور معناداری بيشتر از ساير بيماران بود (به ترتيب 002/0= p و 0001/0= p ). نازايی در بيماران مبتلا به اندومتريوز ساير محل‌ها به طور معناداری بيشتر از بيماران مبتلا به اندومتريوز جدار شکم بود (01/0= p ). هم چنين علامت غالب در بيماران مبتلا به اندومتريوز جدار شکم ، درد و تورم ناحيه‌ای ( Localized ) جدار شکم در محل اسکار جراحی با تشديد درد هنگام قاعدگی بود. نتيجه گيری: اندومتريوز جدار شکم به دو شکل اندومتريوز در محل اسکار جراحی و اندومتريوز نافی ديده می‌شود. شيوع اندومتريوز جدار شکم در ميان ساير محل‌های اندومتريوز، 3/12 درصد بوده و تمامی اين بيماران، سابقه انجام سزارين داشته‌اند. ميانگين سنين شايع 34 سالگی می‌باشد و توجه به ميزان شيوع، علايم غالب، سنين شايع، و سابقه سزارين در بيماران، در تسهيل تشخيص اين بيماری کمک کننده خواهد بود.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	اندومتریوز جدار شکم، اندومتریوز در محل اسکار جراحی، سزارین
Subjects:	QY Clinical Pathology
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	02 Sep 2014 14:18
Last Modified:	03 Jul 2017 04:25
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/894

Actions (login required)

View Item