گزارش 34 مورد قارچ ساپروفيت جدا شده از ناخن های ديستروفيک افراد مراجعه کننده به آزمايشگاه قارچ شناسی بيمارستان رازی در سال (90-1389)

قاسمی, زینب and فلاحتی, مهربان and صدری, محمد and فره يار, شیرین and نامی, صنم and نوذری, شیما and احمدی, فرزانه and غفارپور, غلامحسین (2012) گزارش 34 مورد قارچ ساپروفيت جدا شده از ناخن های ديستروفيک افراد مراجعه کننده به آزمايشگاه قارچ شناسی بيمارستان رازی در سال (90-1389). مجله علوم پزشکی رازی, 18 (92). pp. 8-14. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v18n92p8-fa.pdf Download (255kB) | Preview

Abstract

زمينه وهدف: ساپروفيت ها يکی از عوامل ايجاد کنندۀ ديستروفی ناخن می باشند. ساپروفيت ها ممکن است به ناخن های سالم تهاجم پيدا کنند و باعث ديستروفی شوند و يا بر روی ناخن هايی که قبلاً به علت بيماری های مختلف ديستروفی پيدا کرده اند، قرار گيرند و با فراهم شدن شرايط مناسب رشد کنند. شيوع عوامل ساپروفيتی ناخن بين 6/17- 43/1 درصد گزارش شده است. ساپروفيت ها بيشتر به‌ناخن های بزرگ پا و به‌افراد مسن (بالای 60 سال) حمله می‌کنند. بيشترين ساپروفيت هايی که باعث عفونت ناخن می شوند، گونه‌های آسپرژيلوس، آکرومونيوم، اسکوپولاريوپسيس، پنی سيليوم و فوزاريوم هستند. هدف از اين مطالعه بررسی فراوانی عوامل ساپروفيتی در ناخن های ديستروفيک افراد مراجعه کننده به بيمارستان رازی بود. روش‌کار: در يک مطالعۀ توصيفی _ مقطعی، نمونه های ناخن ديستروفی شدۀ افراد مراجعه کننده، مورد آزمايش مستقيم و کشت قرار گرفتند. برای آزمايش مستقيم نمونه‌ها با هيدروکسيد پتاسيم 20 درصد (KOH 20%) مورد ارزيابی قرار گرفتند و برای آزمايش کشت، از دو محيط سابورودکستروز آگار (ساخت کارخانه (QUELAB استفاده شد. همچنين برای تشخيص افتراقی آسپرژيلوس ها، محيط چاپک داکس آگار (CZA) به کار برده شد. برای ارتباط بين متغيرها از آزمون های Chi-Square و Fisher exact استفاده شد. يافته‌ها: در اين مطالعه از 655 بيمار مراجعه کننده ) 404 نفر زن و251 نفر مرد)، با توجه به آزمايش مستقيم و کشت، 34 بيمار مبتلا به عفونت های ساپروفيتی ناخن بودند. از اين تعداد 17 نفر زن و 17 نفر مرد بودند. شايع ترين عامل ساپروفيتی جدا شده، آسپرژيلوس فلاووس با 3/35% بود. 8/58 درصد از عوامل ساپروفيتی از ناخن های پا جدا شدند. شايع ترين فرم تهاجمی ناخن، فرم تهاجمی ناحيه ديستال (Distal subungual onychomysis) با 7/64 درصد بود. بيشترين ميزان شيوع عوامل ساپروفيتی ناخن در محدودۀ سنی 59-50 سال بود (4/29 درصد). 18 نفر از بيماران، مبتلا به بيماری های زمينه ای بودند (9/52درصد) . در اين بررسی ميزان شيوع عفونت های ساپروفيتی ناخن (2/17%) بود. نتيجه ‌ گيری: مطالعه تشخيصی و اپيدميولوژيکی قارچ های ساپروفيتی برای پيشگيری و درمان عفونت های ناخن اهميت زيادی دارد. چه بسا تشخيص دقيق يک قارچ، اين امکان را به پزشک می دهد تا يک درمان انتخابی و موثرتری برای بيمار برگزيند.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	ساپروفیت، دیستروفیک، اونیکومایکوزیس، ناخن
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	02 Sep 2014 14:20
Last Modified:	02 Sep 2014 14:20
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/898

Actions (login required)

View Item